Halaman:Wasiat Jang Beharoe.djvu/138

Dari Wikisumber bahasa Indonesia, perpustakaan bebas
Halaman ini belum diuji baca

430 INDJIL LOEKAS XL

djikalau dipintanja ikan, akan dibĕrikar»nja oelar akan ganti ikan?

  12. Ataw djikaiau dipintanja sabidji telor, akan dibĕrikannja sa'ekoer kaladjengking?

  13. Maka djikalau kiranja kamoe jang djatiat pon tahoe mĕmbĕrikan barang jang baik kapada anakanakmoe, istimewa poela Bapamoe, jang ada disorga, akan mĕngaroeniakan RohoeMkoedoes kapada orang jang mĕminta kapadanja.

  14. Hata, maka Isa pon memboewangkan sa'orang sjaitan daii dalam sa'orang jang kĕloe, maka sasoenggoehnja satĕlah soedah kaloewar sjaitan itoe, bĕrkata-katalah orang kĕloe itoe dan orang banjak itoe pon hairanlah.

  15. Tĕtapi kata satĕngah mareka-itoe: Adapon ija memboewangkan sjaitan itoe, ija-itoe dengan koewasa Baalzĕboeb, penghoeloe sĕgala sjaitan djoega.

  16. Ada lain orang poela mentjobai Isa, sĕrta mĕminta kapadanja soeatoe tanda dari langit.

  17. Tĕtapi, sebab dikĕtahoeinja kapikiran mareka-itoe, maka katanja kapadanja: Bahwa tiap-tiap karadjaan jang bertjidĕra akan dirinja, ija-itoe akan binasa kĕlak, dan saboewah roemah jang bertjidĕra akan dirinja, ija-itoepon kĕlak akan roeboeh.

  18. Dĕmikian pon djikalau sjaitan bĕrtjidĕra akan dirinja, mana bolih kĕkal karadjaannja? karĕna kata kamoe bahwa akoe mĕmboewangkan sjaitan dengan koewasa Baalzĕboeb.

  19. Djikalau kiranja dĕngan koewasa Baalzĕboeb akoe memboewangkan sjaitan , maka dengan koewasa siapa garangan sĕgala anakmoe mĕmboewangkan dia? sĕbab itoe, mareka-itoe djoega akan mĕndjadi hakiminoe.

  20. Tĕtapi djikalau dĕrigan koewasa Allah akoe mĕmboewangkan sjaitan, maka tiada lagi sjak bahwa karadjaan Allah itoe soedah datang hampir kapadamoe.

  21. Djikalau sa'orang koewat, lagi bĕrsĕndjata, mĕnoenggoei roemah kampoiignja, maka hartanja pon akan salamat;

  22. Tĕtapi djikalau sa'orang jang lĕbih koewat daiipadanja mĕndatangi dia dan mĕngalahkan dia, nistjaja di-rampas orang itoe akan sĕgala alat sĕndjatanja, jang ija harap padanja, dan dibĕhagi-behaginja ranipasan itoe.

  23. Bahwa barang-siapa jang tiada dĕngan akoe, ija-itoe melawan akoe, dan orang jang tiada mĕnghimpoenkan dĕngan akoe, ija-itoe mĕntjĕrai-bĕraikan.

  24. Adapon satĕlah soedah sjaitan kaloewar daiipada sa'orang, maka didjalaninja sĕgala tempat jang kĕriiig, hĕridak mentjĕhari pĕrhĕntian, maka djikalau tiada dapat, laloe katanja: bahwa Akoe hĕndak kĕmbali karoemahkoe, tempat akoe soedah kaloewar itoe.

  25. Satĕlah datang maka didapatiiija akan tempat itoe tĕlah tĕrsapoe dan terhias.

  26. Laloe pergilah ija, dibawanja sĕrtanja akan sjaitan lain toedjoeh orang jang lĕbih djahat daripada ija sĕndiri, maka masoeklah mareka-itoe, laloe tinggal disana; adapon hal orang jang dĕmikian itoe kasoedahannja lĕbih djahat dari pada pĕrmoelaannja.

  27. Maka tĕngah Isa bĕrkatakata akan sĕgala pĕrkara ini, adalah sa'orang pĕrampoewan dari antara orang banjak itoe mĕnjaringkan soearanja serta katanja kapadanja: Salamatlah rahim jang tĕlah mĕngandoengkan dikau dan soesoe jang tĕlah kau-hisap itoe!

  28. Tĕtapi kata Isa: Sasoenggoehnja salamatlah sĕgala orang jang mĕnĕngar akan ririnan Allah sĕrta rnĕnaroh dia dalam hatinja.

  29. Maka sĕmantara bĕrkaroemoenlah orang banjak itoe, di