Halaman:Pembalesannja Kawanan Liang San.pdf/356

Dari Wikisumber bahasa Indonesia, perpustakaan bebas
Halaman ini tervalidasi

— 355 —

watan jang dilakoeken dengen hormat poen tentoe beroleh.

Demikianlah lantaran inget begitoe, bitjaranja poen djadi samingkin besar, dan waktoe Lie Liang-sih tanja: apa ia bisa panggil angin dan oedjan, Kwe Keng laloe mendjawab sambil katawa:

,,Ha, masalah Tjoenkhwa tanjaken ilmoe jang begitoean ? Itoe toeh ilmoe ketjil sekali, sedeng boeat pindaken goenoeng atawa laoetan, Pinto bisa berboeat dengen gampang, kaloe sadja Pinto maoe."

,,Ai, apa benerkah ?" tanja Lie Liang-sih dengen soeara kagoem: ,,itoe toeh terlaloe gaib, boekan ?"

,,Ah, boeat Pinto ilmoe begitoe boekannja gaib, sebab kaloe tida bisa pindaken goenoeng atawa laoet, manatah boleh diseboet sakti."

,,Apa ilmoe begitoe bisa dipeladjarken, Siantiang ?"

,,Tentoe, kenapa tida ?”

Mendenger begitoe, Liang-sih djadi amat girang dan kapingin sekali angkat ini Todjin boeat goeroe. Tapi lebi doeloe ia kapingin liat, apa betoel Kwe Keng ada begitoe sakti sabagimana katanja. Sabagi perrjobahan ia lantas minta ini bakal goeroe pangilken oedjan dan angin.

,,Kabetoelan dalem ini bebrapa hari tida ada oedjan,” kata Liang-sih: ,,maka kaloe Siantiang soeka, toeloenglah toeroenin oedjan, soepaya hawa boemi tida terlaloe panas."

Kwe Keng dengen tertawa laloe loeloesken itoe