-88-
»sebetoelnja orang bangsa Tjhe Hoan jang soeda di
»kaniaja oleh bala tentara bendera item, dan bebrapa
»banjak hamba poenja temen-temen soeda di boenoe
»mati, dari itoe terlaloe sakit sekali hamba poenja hati
»hendak membalas padanja, hareplah toean disini poenja
»pertoeloengan.”
Satoe Kaptein dari orang Japan lantas menanja :
»kaloe begitoe engkau soeda di kaniaja sama orang
»bendera item, dan sekarang angkau dateng hendak
»minta pertoeloengan apa pada akoe ?”
Tjhe Hoan palsoe berkata: »hamba dateng hendak
»minta pertoeloengan soepaja bole bikin binasa sama
»sekali padanja, baroe merasa poeas hamba poenja
»hati, dan kaloe toean ada soeka dan pertjaja sama
»hamba, boeat anter djalan pergi poekoel dimana
»benteng-bentengnja Djendral Lauw |ang memang
»hamba soeda taoe sampe terang dia poenja resia bole
»bikin binasa sama sekali padanja itoe baroe merasa
»poeas hamba poenja hati.”
Kepala dari orang Japan denger orang Tjhe Hoan palsoe poenja tjerita begitoe hatinja merasa senang sekali dan pertjaja betoel apa jang soeda di tjeritaken padanja, maka disitoe orang Japan tanja lagi: »apa
»betoel soeda djadi begitoe roepa? dan apa betoel
»angkau dengen soenggoe hati boeat bantoe pergi
»menjerang pada bala tentaranja Djendral Lauw, atau
»betoel angkau soeda taoe betoel resianja disitoe,
»begimana adanja ?”
Tjhe Hoan palsoe berkata : »hamba brani taro sa-
»toe soempa jang betoel hamba dengen soengoe hati
»boeat membantoe boeat melabrak bangsa bandera item
