Halaman:Siti Kalasun.pdf/81

Dari Wikisumber bahasa Indonesia, perpustakaan bebas
Halaman ini telah diuji baca

 Takana pulo mandeh kanduang, sajak bajalan Medan, siapo manolong mandeh kanduang, raso tampak Siti Nurani, adiak kanduang balahan badan, takana adiak jo mandeh, balinang-linang ayia mato

 Bakato si Malin Saidi, “Mano Sutan Sari Alam suo tahun kito di siko, pitih tidak ado tasimpan, nan rusuah bana di badan diri, ambo baranak duo urang, anak raso di ruang mato, mandehnyo urang miskin, tidak ado sawah jo ladang, hiduik manjadi kutu pakan, salamo kami babahua, balun ado manaruah sanang.”

 Bakato Sutan Sari Alam, “Ado urang dari Banjarmasin, baru datang dari sinan, mumgkin inyo urang kayo, urang kayo gadang di Banjarmasin, inyo mamakai kapa surang.

 Manuruik katonyo, murah bana pitih di sinan, asal ado kapandaian, pitih tak usah mancari, sabab mangko baitu, urang manggaleh indak bara, nagari rami lalu linteh, kalau kito pai ka inyo, mungkin ditolong urang itu, urang paibo dipandangi.”

 Mandanga kato nan bak kian, tagalak Malin Saidi, suko hati mandangakan, lalu bajalan kaduonyo, sadang bajalan barundiang juo, mancari kato mupakat, urang sanasib saparuntuangan.

 Dek lamo lambek di jalan, bajalan manapi-napi, tibo inyo di kota Medan, urang rami bana di jalan, hari Minggu maso itu, hari hiburan urang karajo. Tibo kaduonyo di Tapekong, bajalan juo di tapi toko, sambia maliek-liek ka dalam, tampak inyo urang Banjar, sadang duduak mamangkeh rambuik.

 Kan iyo kaduonyo, duduak-duaduak di lua toko, mananti rang Banjar baguntiang, mangguntiang rambuik jo urang Cino. Ado sabanta anataronyo, ka lua urang Banjar nantun, diiriangkan dari balakang, digubik tangannyo dek Sari Alam, maliek urang tu ka balakang, sanan bakato Sari Alam, “Ambo batanyo pado tuan, banakoh Tuan urang Banjar, baru datang dari Banjarmasin?”

70