27. Ing warnane kalintang apekik,
cahya mancur nuksmeng andakara,
sedhenge mangsa katrine,
lawan sekti pinunjul,
sarwa wasis limpading budi,
teguh sangkaning bocah,
prawira dibyanung,
kaonang-onang digdaya,
mandraguna kanuraganira ngenting,
kendele tanpa timbang,
28. Anrang westhi jaya-wijayanti,
iku besuk pinasthi ing Suksma,
dadya paugeraning wong akeh,
tegese dadi ratu,
Tanah Jawa kang anduweni,
pan iya sutanira,
jumeneng ratwagung,
angadhaton bumi Pajang,
nanging dudu prajanira Pajang Pengging,
kuthane sutanira.
29. Besuk babad alas wetan iki,
sakulone dhukuh ing Lawiyan,
pan ing kono kadhatone,
panjenengane tulus,
nanging sira nora menangi,
baleging sutanira,
wus janjine besuk,
sira mulih mring kamuksan,
awit sangking ing kayunira pribadi,
lumuh tumon ing dunya.
30.Kasukeren andulu suker jis,
kudu mulih mring karaton baka,
sengsem nujwana margane,
ing ulihira besuk,
318
