yata kang arsa nis,
lair cahyanipun.
27. Murub mancur mancurat nelahi,
ngenguwung mencorong,
angkara-kara tumeja ngene,
surem sunaring pratanggapati,
balerengen sami,
kang samya andulu.
28. Nulya Seh Sunyata Jatimurti,
wuwusira alon,
isun iki selak kari gawe,
nulya anglandeng cahya manginggil,
tan antara gaib,
sang sampun linuhung.
29. Sarwi atilar kongas ganda mrik,
angambar kinaot,
pan ulekan kasturi gandane,
cengeng ingkang sami aningali,
saananireki,
sami amiduwung.
30. Wonten ingkang sami alok hi hi,
he he babo-babo,
isun sengguh tan kaya mengkene,
sestu nyata-nyata wong linuwih,
luwih angluwihi,
ing sesamenipun.
31. Kuneng wau ingkang sampun aib,
yata winiraos,
Jeng Susunan Darajad dhawuhe,
sagung panggonan tilasaneki,
Sang Seh Jatimurti,
denyanggung nanekung.
287
