Halaman:Wasiat Jang Beharoe.djvu/306

Dari Wikisumber bahasa Indonesia, perpustakaan bebas
Halaman ini belum diuji baca

ROEM XIV, XV.

minoeman, mĕlainkan ija-itoe ka- bĕnaran dan pĕrdaraaijan dan ka- soekaan olih Rohoe'lkoedoes.

18. Karĕna orang jang berboewat bakti kapada Almasih dengan peri jang dĕmikian , maka ijalah mem- pĕrkĕnankan AUah dan lagi disoe- kai orang akandia.

19. Maka sĕbab itoe hĕndaklah kita mĕnoentoet perdamaijan dan pĕrkara jang dapat membangoen- kan irnan kita.

20. Maka djangan kamoe mĕroe- sakkan perboewatan AUah karena sĕbab makanan. Bahwa segala per- kara itoe soetji djoega adanja, tĕtapi orang jang mendatangkan sjak olih makanannja, ija-itoe ber- salah.

21. Bahwa baik djoega tiada ĕngkau makan daging, ataw mi- noem ajar-anggoer, ataw barang sasoeatoe jang mĕndjadi sontohan, ataw jang mĕndatangkan sjak, ataw jang mĕndjadi kalĕmahan saoedaramoe.

22. Adakah padamoe iman, hĕn- daklah ĕngkau menaroh akandia bagai dirimoe dihadlerat Allah. Maka berbĕhagialah orang, jang tiada mĕnsalahkan dirinja atas pĕrkara jang disangkakannja baik adanja.

23. Tĕtapi orang jang makan dĕngan oewas-oewas itoelah bĕr- salah, sĕbab ija makan itoe tiada dĕngan iman, maka barang pĕr- kara jang tiada dĕngan iman, ija- itoelah dosa adanja.

FASAL XV.

Adapon akan kita jang koewat, patoetlah kita mĕnanggoeng sĕgala kalĕmahan orang jang koerang koewat, dan djangan kita mĕnjoe- kakan diri kita sendiri.

2. Bahwa hĕndaklah masing- masing kita mĕnjoeiiakan samanja

manoesia dĕngan kabadjikan akan mĕmbangoenkan imannja.

3. Karĕna Almasih pon tiada mĕnjoekakan dirinja sendiri, mĕ- lainkan saperti jang tĕrsĕboet dalam alKitab: Bahwa katjĕ- laan mareka, jang mĕntjĕ- lai akan dikau, ija-itoe tĕlah mĕnimpa akoe.

4. Maka barang jang tĕrsoerat dĕhoeloe-kala, ija-itoe disoeratkan karĕna pĕngadjaran kita, soepaja dĕngan sabar dan dengan pĕnghi- boeran alKitab bolih kita harap.

5. Maka dikaroeniakan kiranja Allah, jang pohon sĕgala sabar dan pĕnghiboeran , bahwa kamoe mĕndjadi satoedjoe sa'orang dĕ- ngan sa'orang, ija-itoelah lcahĕn- dak Isa Aimasih;

6. Soepaja dĕngan satoe hati dan dĕngan satoe lidah djoega kamoe dapat mĕmoeliakan Allah, ija-itoe Bapa Toehan kita Isa Almasih.

7. Sĕbab itoe tĕrimalah kamoe sa'orang akan sa'orang, sapĕrti Almasih pon tĕlah mĕnĕrima kita akan kamoeliaan Aliah.

8. Maka inilah katakoe, bahwa Isa Almasih tĕlah mĕndjadi sa'- orang hamba kapada orang jang bĕrsoenat itoe, olih sĕbab kabĕ- naran Ailah, soepaja ditĕgohkan- nja sĕgala perdjandjian jang dĕ- ngan nenek-mojang itoe;

9. Dan soepaja sĕgala orang kafir pon bolih memoeliakan Al- lah karĕna rahmatnja, sapĕrti tĕrsĕboet dalam alKitab: Karĕna sĕbab itoelah akoe kĕlak mĕngakoe akan dikau di- antara sĕgala orang kafir, sĕrta mĕmoedji namamoe dĕngan mazmoer.

10. Dan lagi poela firmannja: Bahwa hĕndaklah hatimoe bĕrsoeka-tjita, hai sĕgala orang kafir, sĕrta dĕngan oematnja.

11. Dan lagi: Bahwa poedji-