— 307 —
„Kaloe loe soereo sadja mah loe dateng lamar padanja kan beres-beres! Masa kanapa?-memangnja toh loea jang soeda bikin roesak padanja.“
„Loe gila! dari tadinja loe djoega taoe: goea memang boekan niatan maoe boeat bini kawin sama dia. Kaloe goea kawin tentoe goea maoe anak prawan, masa goea begitoe bodoh maoe ka-win sama dia?“
„Baek, tapi kaloe sampe dia mati in diri apa loe kira ini perkara engga boleh djadi tjilaka?“
Mendenger itoe gertakan, Koei-tjoan tinggal diam sampe sekean lama, tapi kamoedian sigra djoega ia mendjawab, katanja:
„Kaloe boekan loe jang siarin tjerita, siap jang bisa dapet taoe ini perkara? Engga ada satoe orang taoe goea poenja oeroesan sama si Bok-hiang.“
„Ja, loe kata begitoe, tapi kaloe dia sendiri sa-soedanja habis makan ratjoen sepertinja, lagi maoe mati lantas kasi taoe sama orang lantaran merasa sakit hati sama loe?-apa orang enggal nanti dapet taoe djoega ini perkara?“
„Dia bilang boleh bilang, habis goea kaloe eng-ga maoe ngakoeh orang boleh apain? Dia kata begitoe, goea kata engga.“
Habis bitjara begitoe Koei-tjoan berdiam lagi sabentaran, kamoedian laloe ia berkata poelah:
„Soedalah, Boen-san, goea sekarang maoe poe-lang sebab soeda terlaloe malem.“