Halaman:Pembalesan Kedji.pdf/262

Dari Wikisumber bahasa Indonesia, perpustakaan bebas
Halaman ini tervalidasi

— 262 —

XXII.

BAPA DAN ANAK MENGADEP SEPERTI SAINGAN.


„Sekarang soeda poekoel brapa?"

„Pekoel toedjoe satengah kira-kira, tadi lotjeng berboenji toedjoe."

„Abis kaloe goea engga poelang sekarang maoe toenggoe sampe kapan lagi? Tjoba loe pikira baek-baek, Soan, lantaran saketek kita poenja perkara nanti boleh djadi gagal salama-lamanja. Samentar lagi poelang dari Tandjoeng tentoe dia misti ka mari. Kapan loe jang kata sendiri, soeda ampat hari dia engga dateng-dateng, djadi ini hari tentoe dia bakal dateng."

„Taroh lagi dia dateng tentoe lohor atawa tengari, sekarang kan masi pagi? Kapan loe jang kata sendiri? — samalem tempo loe maoe ka mari, loe liat sendiri jang dia abis ngomong-ngomong sama loe poenja mah lantas pergi tidoer. Kaloe ini pagi dia maoe dateng ka mari, tentoe dia soeda dateng, sebab begini hari samoea orang jang maoe pergi liat bong soeda ada di Tandjoeng. Toenggoe sadja abis makan tengari, taoeh si kaloe loe engga soedi sama-sama goea di sini! Mengkali loe ada poenja laen kekapan toh!"

„Laloe goea engga soeak, masa jang goea maoe lakonin sampe begini? Tjoema loe misti pikir