Halaman:Pembalesan Kedji.pdf/102

Dari Wikisumber bahasa Indonesia, perpustakaan bebas
Halaman ini tervalidasi

— 102 —

„Nah, kaloe begitoe tjoba 'na pergi tjoba-tjoba tanja, dan sakalian liat itoe anak; kaloe rasanja soeka, plahan-plahan owee nanti bitjara sama Ektjong. Kaloe owee jang minta si rasanja tentoe ia kasi.“

Koetika itoe istrinja Hoaij-wan kabetoelan djalan meliwat, maoe pergi kaloear, hingga lantas sadja ia ini ditanjaken oleh mertoewanja :

„Eh, na mantoe, apa loe kenal sama njonja Ek- tjong ?:

„Kenal, kanapa ?“

„Jang mana toe, ha ?“

„Jang dagang kaen di Gang Motjoei. kapan nio djoega kenal sama dia.“

„Engga, goea engga ada kenal njonja Ek-tjong, Kaloe njonja Doeit goea kenal; ia djoega lakinja dagang kaen.“

„Nah ja, njonja Doeit itoe la njonja Ek-tjong. Ada jang panggil njonja Doeit ada djoega jang panggil njonja Ek-tjong.“

„O, dia toe ? Tapi goea belon taoe denger orang panggil dia njonja Ek-tjong. Kaloe dia goea kenal, Hoaij-wan. Ija, goea bolehnja keh orang ngigo denger loe poenja omong; betoel da dia poenja roemah memang ada sebrang-menjebrang sama waroengnja; betoel, dia memang ada poenja anak : satoe lelaki, satoe proempan.“

Habis kata begitoe orang toewa itoe djalanken