Halaman:Graaf De Monte Christo 32.pdf/63

Dari Wikisumber bahasa Indonesia, perpustakaan bebas
Halaman ini telah diuji baca

— 1913 —

„baiklah ketawa, baiklah girang oendjoekin padakoe, bahoewa orang melarat itoepoen sadja, ijang tida kenal kagirangan. Ach, toewan sengadja mengoendjoekin girang hatinja boewat akoe, soepaija hatikoe dapet di hiboerken.“

„Kliroe, kaoe kliroe Maximiliaan, akoe merasa dirikoe soenggoeh-soenggoeh teramat girang.“

„Sampe toewan loepa sama akoe? sjoekoerlah.“

„Kenapa?"“

„Apa toewan loepa, ijang akoe dateng sama toewan boewat ambil selamat tinggal? Seperti orang ijang oemoernja tinggal doewa tiga djam.”

„Aai, Maximiliaan, apa kaoe poenja hati belon dapet penghiboeran ?“

„Ach! berkatalah Maximiliaan dengan roepanja ijang teramat sedih, apakah toewankoe soenggoe-soenggoe kira, ijang akoe bisa dapet penghiboeran hati ?”

„Ingatlah Maximiliaan, akoe ini boekannja menanja: apa hatimoe soedah girang lagi, kaoe taoe sendiri, ijang akoe tda ada menjimpan rahasia di dalem hati, bagimanalah pikiranmoe.”

„Graaf,“ berkatalah Maximiliaan dengan soewara ijang sedih, „akoe ini telah dateng pada toewan, tjoema aken bisa mati di dalem tangan saorang sobatkoe ijang paling baik. Betoel, ada orang-orang ijang akoe sajang: akoe tjinta akoe poenja soedara perampoewan, Julie, soewaminjapoen akoe sajang dan tjinta djoega, tetapi akoe perloe ada teman, ijang sampe tegoeh hatinja, soepaja akoe dapet liat moeka ijang tida sedih, kaloe akoe mati. Akoe poenja soedara tentoe menangis, djangan-djangan dia nanti djato pangsan; itoe tida baik boewat akoe sendiri berhati sakit.