Halaman:Siti Kalasun.pdf/41

Dari Wikisumber bahasa Indonesia, perpustakaan bebas
Halaman ini telah diuji baca

 Kok pandai anak ka lapau
 Iyu bali balanak bali
 Ikan panjang bali dahulu;
 Kok pai anak marantau
 Ibu cari dunsanak cari
 Induak samang cari dahulu.

  Kok pandai bakain panjang
  Labiah saelok bakain saruang;
  Kok pandai bainduak samang
  Labiah saelok dunsanak kanduang.

Banyak pulo nan mandeh liek, laku parangai di rantau urang, rantau disangko kampuang juo, tidak ado pangana pulang, gilo bauruuru sajo, banyak lalok pado jago, bakadai sakali sapakan, tidak ado bahati rusuah, rintang bagurau siang malam, wakatu mudo di rantau urang, lah tuo mangko pulang, anak jo bini tidak dikana, ibu jo bapak dilupokan, satinggi-tinggi malantiang suruiknyo ka tanah juo.

Ado pulo laku parangai, babini di kampuang urang, anak di rumah balapeh sajo, bakirim sakali satahun, usah anak pakai nan bak kian, anak jo bini tangguangan awak, pado babini dikampuang urang, elok baok bini di kampuang, kalau lai samo dimakan, kok tidak samo ditahan, padusi urang awak banyak nan pandai, pandai manggaleh tangah pakan.

Satangah pulo urang mudo kini, dapek pitih agak saketek, dibali baju sagalo duo, pangana pulang ka kampuang, di kampuang babulan-bulan, kalau babaliak dijua pakaian, ka sewo oto untuak bajalan, diulang pulo manggaleh, manggaleh baketek-ketek.

Pado pulang tiok sabanta, bapokok pitih dahulu, dapek kadaian nan kokoh, pakambang pitih dahulu, alah banyak isi kadaian, di sanan baru pulang kalau taragak.”

Mandanga kato mandeh kanduang, itulah kato sabananyo,

30