Halaman:Siti Kalasun.pdf/31

Dari Wikisumber bahasa Indonesia, perpustakaan bebas
Halaman ini telah diuji baca

Manolah adiak Kalasun, kalau Adiak tidak suko, hari barisuak kito etong, dibukak buhua nan bakabek, siriah nak pulang ka gagangnyo, pinang nak pulang ka tampuaknyo, pasanang malah hati Adiak.”

Mandanga suaro nan bak kian, suaro sarupo Sabari Munaf, kawan sikolah maso di Parabek, di bukak mato dipandangi, galak tasanyum Siti Kalasun, lalu bakato maso itu, “Tuan banamo Sabari Munaf, samo sikolah di Parabek, mangko ambo tidak suko, ambo nan salah sangko, dikiro si Saba tukang garobak.”

Mandanga kato nan bak kian, tagalak pulo Sutan Sari Alam, “Lorong kapado namo ketek, iyo banamo si Saba, dalam sikolah di Parabek, ditambah jo namo bapak, bapak banamo, Haji Munaf, itu mangko Sabari Munaf, pandai mandeh mancari namo, sasuai namo jo kalakuan, ambo urang panyaba, kok Adiak banci kapado ambo, saba ambo tantang itu, barisuak juo ambo bajalan, tapi saketek nan marusuah, kalau bacarai kito bisuak, apolah pulo kato urang.”

Mandanga kato nan bak kian, tagak sugiro Siti Kalasun, dirangkuah bahu kaduonyo, “Tuan tak buliah bajalan, badan Tuan ambo nan punyo, sudah manjadi miliak ambo,” bakato sadang galak, galak pulo kaduonyo, sasudah inyo galak, antahlah apo nan tajadi.

Lah tahu Siti Kalasun, bahaso manjadi suaminyo, adolah kawan samo mangaji, sanang hati sajuak pikiran, suko hati indak tabado, bak mandapek durian runtuah.

 Urang padang mamunta banang
 Dipunta dilipek-lipek
 Dilipek lalu dipaduo;
 Kalau dirantang inyo panjang
 Elok dikumpa naknyo singkek
 Dianmbiak sajo nan paguno.

20