Halaman:Siti Kalasun.pdf/29

Dari Wikisumber bahasa Indonesia, perpustakaan bebas
Halaman ini telah diuji baca

Ado sabanta antaronyo, sudah marokok basiriah-siriahan, kalua anak gadih-gadih, sarato ipa dangan bisan, mambaok hedangan ka tangah rumah, basusun samba babagai macam, taratua nasi dipinggan gadang, makan bajamba manuruik adat, adat limbago urang tuo, baitu juo minum kopi, ajik kalamai indak tingga, inti pinyaram pisang gadang, minum kopi nan limo tu, ado bakieh jo bamakna.

Lorong kapado pisang gadang, kubak kulik tampak isi, kalau inti nan bulek, bulek buliah digolongkan, kalau pinyaram nan picak, picak buliah dilayangkan, kalau ajik jo kalamai, samo dipipia jo digamak, saketek samo dicacah, banyak samo dilapah.

Lah sudah hidangan ka tangah, manyambah juaro jo pintunggua, sado mananai mancacahkan, manyambah mamintak makan, sambah manyambah dalam rumah, samo pandai kaduonyo, surang bijak surang jauhari, suaro rancak bapitunang, lintuah hati nan mandangakan, dek panjang pasambahan, laruik malam mangko turun, pulang ka rumah surang-surang.

Birawari si buyuang Saba, maso ketek dihimbau namo, lah gadang disambuik gala, bagala Sutan Sari Alam, gala pusako turun tamurun. Alah duo malam di rumah Kalasun, tidak maliek rupo romannyo, tiok hari gilo manangih, hilang aka Sutan Sari Alam, ruponyo bini dapek kabaji, tidak suko kapado awak, minyak habih samba tak lamak.

Kan iyo tangah malam, sadang urang haniang hanok, bakato Sutan Sari Alam, bakato babisiak-bisiak, “Manolah Kalasun adiak kanduang, duo malam ambo di siko, Adiak rintang manangih juo, tidak ado hati nan elok, ruponyo adiak tidak suko, banci maliek badan ambo. Lorong urang balaki-bini, sarumah tanggo kawan hiduik, samo suko mayukoi, samo sayang manyayangi, tibo di badan diri kito, sakandang balain baun, sabaua mangko batingkuah, ambo tak suko nan bak kian.

18