Halaman:Siti Kalasun.pdf/23

Dari Wikisumber bahasa Indonesia, perpustakaan bebas
Halaman ini telah diuji baca

Mano ang buyuang Sabarudin, pacik pitaruah ganggam arek, banyak laku parangai urang, laku parangai rang mudo kini, di dalam biliak bagalak-galak, gilo bagaluik tidak pasai, biliak di tapi jalan gadang, tidak malu di urang banyak, itu parangai budak urang, tidak batunjuak baajari.

Banyak pulo nan diliek, laku rang mudo-mudokini, uju jo sombong ka urang banyak, disangko urang bodoh sajo, tidak ado urang banyak, disangko urang bodoh sajo, tidak ado urang nan pandai, nan pandai awak surang, kalau nan buruak parangai urang, itu usah Buyuang pakai, talarang bana di adat, tidak buliah sapanjang syarak, pantangan Allah nan bak kian.

Sabuah lai mamak sampaikan, jan pulo panakuik jo urang, kok duduak manyisiah-nyisiah, bajalan manapi-napi, patah lidah kalau batutua, tidak ado sahino awak, mamakai sagalo buruak, suko mamangku anak urang, suko manumbuak mamipih lado, tidak ado urang sarandah awak, usah pulo itu Buyuang pakai.

Hiduik nan elok patangahan, usah bana talampau tinggi, usah bana talampau di bawah, talampau tinggi lakeh patah, talampau di bawah dipijak urang.”

Lah sudah batunjuak baajari, laruik malammangkonyo lalok, duo kali ayam bakukuak, cukuik katigo hari siang, lah siang candonyo hari.

Kaba baraliah hanyo lai, sungguahpun baraliahsinan juo, iyo kapado Siti Kalasun, anak tungga dek si Rapiah, kamanakan dek Datuak Marajo.

Mandanga kaba ka balaki, kiro-kiro sapuluahhari lai, hati di dalam tidak sanang, pikiran kusuik tak manantu, sabab mangko nanbak kian, dalam kampuang Tanjuang itu, bujang baduo sanamo, surang si Saba tukang garobak, nan surang lai si Saba panggaleh, manggaleh kain baju sudah, iyo si Saba anak mandeh Saudah, tidak barapo urang nan tahu, biaso gadang di Parabek, samo mangaji jo Kalasun, lapeh mangaji pai manggaleh, masuak pakan ka lua pakan.

12