-6-
Soeda tentoe sadja Tio Seng mendjadi sanget girang. Tida brentinja ia memoedji kamoerahan hatinja Pek Hoedjin, dan boewat bikin iapoenja poedjian djadi tambah „medok”, ia poedji-poedji djoega Pek Giok Teng almarhoem, katanja koetika hidoepnja ada satoe djago jang berboedi dan djarang ada bandingannja.
Di laen fihak, Tie Hoa, Thio Liong dan Tio Houw pada sasoedanja tjoetji moeka lantas berdoedoek minoem thee di itoe roemah poenja kamar sabelah Barat. Djika menoeroet pikirannja Tio Houw jang kasar, itoe waktoe djoega ia maoe soeroe orang sediaken minoeman, tapi Tie Hoa lantas menjegah.
„Djangan kasoesoe,” kata ia, „sekarang masi siang.”
„Kaloe menoeroet akoe poenja pikiran,” kata Tio Houw, „baek sembari minoem kita sembari mengobrol, dan ini malem kita moesti minoem sampe mabok baroe soeda.”
Djoestroe pada waktoe iaorang lagi mengomong, koenjoeng-koenjoeng di sabelah loewar ada kadengeran soewara riboet-riboet. Tio Houw lantas soeroe satoe pengikoet pergi liat, soeda terdjadi apa maka begitoe riboet. Itoe orang jang disoeroe lantas lakoeken itoe prentah, tida lama kamoedian dengen sikep jang goegoep ia masoek kombali.
„Tjilaka !” kata ia dengen bingoeng, „di loewar ada kimtjhe taydjin. la pakea maoe pake djoega kita poenja kong-koan ini.”
„Kimtjhe taydjin siapa ?” menanja Tio Houw.
„Menoeroet katanja itoe kimtjhe taydjin poenja pengikoet, ini oetoesan radja ada Lie Thian Siang Taydjin, jang dioetoes boewat preksa keadahanja soengei Hongho.”
Tio Houw mendenger itoe nama lantas sadja