Halaman:Si Umbuik Mudo.pdf/83

Dari Wikisumber bahasa Indonesia, perpustakaan bebas
Halaman ini belum diuji baca

Manjapuik Umbuik Mudo

Kaba baraliah tantang itu, sungguah baraliah sanan juo, lah sahari sasudah itu, lah duo hari antaronyo, lah sakik si Galang Banyak, sakik nan tak jago lai, nasi dimakan raso sakam, ayia diminum sambiluan, banyaklah urang nan maubek, banyaklah tawa takanakkan, nan panyakik batambah mandalam, lah hilang aka bapaknyo, lah mabuak hati mandehnyo, mancaliak parasaian si Galang Banyak. Lah sahari cukuik katigo, tumbuah pikiran bapaknyo, takana bana di mandehnyo ditanyo si Galang Banyak, apo kolah nan sakik, cubo katokan ka kami, nak tantu nan ka dicari, kok ubek nan ka dimintak. Sanan bakato si Galang Banyak, “Indak tantu nan ma nan sakik, badan bak raso bayang-bayang, kapalo raso ka rangkah, darah denai tasirok-sirok, nasi dimakan raso duri, ayia diminum pahik-pahik, denai nan taragak di Umbuik Mudo, ka ranah Kampuang Tibarau, sakik kok lai ka sanang.” Ka baa pulo leh lai, bajalan bapak si Galang, bajalan baguluikguluik, bajalan bagageh-gageh, ka ranah Kampuang Tibarau. Lah sabanta inyo bajalan, dakok basarang hampia, hampia raso ka tibo, lah tibo inyo di sanan, di ranah Kampuang Tibarau, diambiak umbuik Tibarau, lah dipacu babaliak pulang, bajalan bagageh-gageh, hati cameh darah tak sanang, si Galang sakik ditinggakan.

72