Halaman:Si Umbuik Mudo.pdf/53

Dari Wikisumber bahasa Indonesia, perpustakaan bebas
Halaman ini belum diuji baca

denai katokan kato mati, nak denai bari kato putuih. Koknyo tuan Umbuik Mudo, siang tak jadi angan-angan, malam tak manjadi mimpi, kok elok bana tuan Umbuik, lah tahu denai di eloknyo, elok di kain basalang, kok gadang bana tuan Umbuik Mudo, lah tahu denai di gadangnyo, gadang tabaok di ruwehnyo, kok kayo tuan Umbuik Mudo, lah tahu denai di kayonyo, kayo dek ameh pambawoan bapaknyo, ka galang kaki denai takkan sampai. Kok tuan Umbuik Mudo, usah disabuik duo kali, sadangkan sakali nangko, kok tagisia denai ampaleh, kok tatonggok denai kiraikan, kok tabaok denai antakan, usah diulang-ulang juo, maramang bulu kuduak denai!”katonyo si Galang banyak, indak manenggang parasaan urang. Kununlah amai si Umbuik, lah bak ayam kanai lokok, hati gata mato digauik, bajalan jo hati ibo, bajalan tahantak-hantak, bajalan tatagun-tagun. Kapundan kuliknyo manih Pucuak sibayua-bayua tinggi; Baunduang-unduang malah manangih Apo kiro-kiro denai kini. Lah sampai sarantang pajalanan, baranti amai si Umbuik, duduak bamanuang tangah jalan, paluah lah maanak ayia, mahilia ka tulang pungguang, dipikia-pikia dalam hati, dipatuik-patuik jo aka, takiro pulo nan marusuah. Apolah nan marusuahkannyo, apolah nan dirisaukannyo, kok tumbuah usua jo siasek, kok datang sudi jo tanyo, dari si buyuang Umbuik Mudo, apolah ka tenggang diri, kok dikatokan kasadonyo, kok dibaritokan habih-habih, kok bangih inyo beko. Bingkudu di danguang-danguang Duo jo dahan silaronyo Alun dianjua lah tataruang Alamat badan ka binaso. 42