Halaman:Si Umbuik Mudo.pdf/125

Dari Wikisumber bahasa Indonesia, perpustakaan bebas
Halaman ini belum diuji baca

tasintak si Umbuik tidua, lalu tajago inyo sakali, hati di dalam tak sanang lai. Sabanta duduak bamanuang, takana bana hanyo lai, pai kalua mambasuah muko, diambiak ayia sumbahyang, babaliak ka ateh surau, sarato inyo sudah sumbahyang, batanyo ka gurunyo sakali. “Oi Guru joden di guru, bari maaf ambo di Guru, bari ampun banyak-banyak, apo takwia mimpi ambo, ambo bamimpi samalam nangko?” Bakato guru si Umbuik, “Oi buyuang si Umbuik Mudo, apo bana janyo mimpi waang, cubo katokan ka denai, nak denai liek takwianyo.” Manjawab si Umbuik Mudo, “Bamimpi kahilangan buruang, bamimpi kahilangan deta, cubolah katokan dek guru, nak sanang hati ambo.” Birawari guru si Umbuik, diambiak sakali surek mimpi, dibaok ka tangah rumah, dibilang-bilang hari bulan, lah manggeleanggeleang maso itu, maangguak-angguak gurunyo, bakato guru si Umbuik, “Oi buyuang si Umbuik Mudo, kok itu nan waang mimpikan, buruak itu moh takwianyo, karugian dalam kampuang, kahilangan parmainan, kamatian anak rumah.” Mandanga kato nan bak kian, manangih si Umbuik Mudo, ayia mato bak hujan labek, jatuah duo jatuah tigo, bak intan putuih pangarang, bak maniak putuih talinyo, sanan bakato gurunyo, “Oi buyuang si Umbuik Mudo, jan hati diparusuah, Buyuang pulanglah dahulu, bajalan malah kini-kini, jan tumbuah upek jo puji di urang kampuang.” Manjawab si Umbuik Mudo, “Kok bak itu janyo Guru, ambo pulang malah dahulu, bari maaf banyak-banyak, tunangan ambo si Galang Banyak, kok sampai ajalullahnyo.”

114