-9-
"Tidak mandeh," jawab si Bujang Domba,
"Hambo tak suko manarimo,
kok lai sayang mandeh ka hambo
balikan juo hambo tanduak,
buliah dilakekkan di kapalo,
kawan nak jaan lalu lalang sajo,
kok tidak nan bak itu,
marasai juo badan hambo,
kanai tanduak tiok hari.
mandi juo nan ka sangsai..."
"Ondeeeeh, nak," jawab mandehnyo,
"Sampai sekarang maso kini,
nan satahu bapak jo mandeh,
alun panah dijuwa urang,
baiak di toko atau di kadai-kadai,
iyolah tanduak biri-biri,
sabab baa dek bak itu,
tanduak tu tumbuah sandirinyo."
Usah si Domba akan antok,
jaankan hatinyo nan kan sanang,
batambah kareh suaro tangihnyo,
bilanglah aka mandeh kanduang,
dibawo ba iyo jo lakinyo.
Salasai bapikia-pikia kaduonyo,
alah dihinok dimanuangkan,
lalu bakato molah bapaknyo :
"kok sapanjang pandapek hambo,
